23 Ocak 2016 Cumartesi

NEFES OLMAK

Mustafa Koç'un arkasında çok şey yazılıp çizilecek, çiziliyor.
Hiç lokmanız soluk borunuza takıldı mı? Bana bir kere oldu 14-15 yaşlarındaydım, gözlerim yerinden fırlamış debelenirken öleceğimi düşündüm, şimdiye kadar hiç hissetmediğim kadar panik ve korku yaşadım. Son anda nefesime kavuştum, bitmiş bir halde yere yığıldığımda, ölüm ne kadar yakın ne kadar ürkütücüymüş diye düşünüyordum.
Koç ailesi yüzlerce insana nefes oldu. O korkuyu paniği bilirim, gezi olaylarında çok az biber gazına maruz kaldığım halde soluğumu baya kesmişti. O akşam parka yapılan saldırıda insanları soluksuz bıraktılar.
Çaresizliğin, korkunun, paniğin içindeki gençlere, yaşlılara hatta çocuklara, el uzatmak, soluğu kesilmişlere nefes olmak.
Ziya Osman Saba ne güzel der nefes şiirinde; (sanki gezi parkına yazılmış )
NEFES ALMAK
Nefes almak, içten içe, derin derin,
Taze, ılık, serin,
Duymak havayı bağrında.
Nefes almak, her sabah uyanık.
Ağaran güne penceren açık.
Bir ağaç gölgesinde, bir su kenarında.
Üstünde gökyüzü, ufuklara karşı.
Senin her yer: Caddeler, meydan, çarşı...
Kardeşim, nefes alıyorsun ya!
Koklar gibi maviliği, rüzgârı öper gibi,
Ananın südünü emer gibi,
Kana kana, doya doya...
Nefes almak, kolunda bir sevgili,
Kırlarda, bütün bir pazar tatili.
Bahar, yaz, kış.
.
.
.
Mustafa Koç için çok şey diyecekler akit gibi denize işedi diyecekler, zengindi ama sosyal sorumluluğu olan biriydi, birçok projeye para aktardı, metal işçilerini ezdi, kapitalist, Atatürkçü, sanata destek verdi, kültürlü, para babası, ailelere ekmek verdi, işçi düşmanı, parasına para kattı, kadın haklarını önemsiyordu, dernekleri destekliyordu, lüks hastanesi varken gariban bir devlet hastanesinde öldü .....diyecekler diyecekler.
Ben tek şey diyeceğim, o yüzlerce insana nefes oldu.
Cemal Süreya yaşasaydı;
Sırf bunun için sevseydiniz onu, derdi




Foto Galeri