Nereden bilebilirdim,sevdiklerimin ellerinin bir gün kemikli kelepçelere dönüşeceğini.Bırakmıyorlar beni,canım acıyor hala tutuyorlar kollarımdan.Halbuki sahilde,gündüzden kalma bir deniz yıldızıyım.Kavrulmuş derim denize hasret.Akşam serinliği çömüş,hala ölümün kıyısında dans etmekteyim .Nasıl da hasretim denize.Usul usul geliyor ve gidiyor yanımdan.Bazen ıslatıyor beni de bir nebze can veriyor kuruyan bedenime.Ah denizim karanlık sonsuzluğum nasıl hasretim sana.Derin sularında yok olma arzusu çıldırtıyor beni.Kavrulmuş derimde, seni bana hatırlatan tuzun yaktıkça yaralarımı,ruhumun sessiz çığlığı ulaşıyor mu sana?Ört beni serin sularınla son bulsun artık acım.Yavaş yavaş al beni koynuna.Derin bir uykuya dalan küçük bir kız çocuğu gibi…Bitsin bu hayat bu kargaşa .Nasıl da hasretim bir bilsen sana.
en iyi siz bilirsiniz. böyle güzel ölünmüyor. yaşanabilse keşke.
YanıtlaSilEvet biliyorum .....benimkisi bir hayal.Güzel hayallerimiz hep hayata dair bir tane de ölüme dair olsun istedim.
YanıtlaSil