14 Haziran 2014 Cumartesi

Yarın babalar günü, uzun yıllardır babasızım. Babalar gününde babasını toprağa vermiş biri olarak babalar gününün hüznü sırf babasızlığmdan kaynaklanmaz.

Babam gideli çok oldu hem de çok, yılların içinde başka hüzünlerim sevinçlerim  yaşantılarım oldu. Yaşadığım hiçbir duyguyu babamın yokluğunun şiddeti ile kıyaslayamadım bile, hüzünlerim bile döndü dolaştı babamı, babasızlığı buldu, tekrar tekrar boynumu babasızlık noktasından büktü.

Sevinçlerim eksikti, mutluluğum, heyecanlarım hep yarımdı. Taşındığım yeni evim bile babasızdı mesela,  avizelerim sökülürken onları oraya onun astığını biliyordum ve yabancı eller yeni evime avizeleri asıyordu.

Ve oğlumun doğumu ona babamın adını verişim. Onu babamla ilk tanıştırmam dizlerimin üstüne çökmem ve topraktan bir tümseğe yeni doğmuş bebeği yatırmam. Göz yaşlarım sel olurken ‘’ Bak babacığım torunun geldi bak, sen ne çok severdin çocukları bak torunun geldi senin adını taşıyor’’

Bugünlerde milyonlarca çocuk karnelerini aldı, yüzlerce çocuk da o karneleri toprak tümseklere bıraktı. Somalı çocukların acısının karşısında ilk defa acım küçük kaldı.

Bu sene ben babasızım ama yüzlerce çocuk benden babasız onlar daha çok babasız.

Ve yine sevmiyorum ben babalar gününü.

Eksik yüzlerce baba var canlı canlı gömülüp çıkarılıp tekrar toprağa gömülen.

........

Dinlenesi babasızlık;


Babam gittikten sonra sözleri Mazlum Çimen’e ait bu şarkıyı hep babamı düşünerek dinledim; ‘’ Aşk şarkısı olabilir ama hep beni acımı  anlatıyor’’ diye düşünmüştüm.

İki yıl önce öğrendim, zaten bir aşk şarkısı değilmiş Mazlum Çimen Sivas’ta yakılan babası, şair Nesimi Çimen için yazmış

Ve acılardır insanları buluşturan hiç tanımadığım bir şairle aynı duygularla satırlarda buluşan, bir de yakılan babalar var tabii.

Benim babam öldü ben yandım, ya benim babam yakılsaydı ben ne yapardım?


........

Dip not; Fotoğrafta dediği gibi eğer babanız sizin kahramanınız olmuşsa bilin ki başka kahramanınız olmayacak, sahtelerinden sakının.